Visserij-inspanning is een maat voor de economische efficiëntie van de activiteiten van een vissersvaartuig. Hierbij wordt de opbrengst uitgezet tegenover de ‘inspanning’ (de periode waarbinnen de visserij-inspanning heeft plaatsgevonden, vaak in dagen of uren). Hierbij wordt steeds getracht deze verhouding te maximaliseren door het creëren van zoveel mogelijk aangelande vis en/of besomming met zo weinig mogelijk visserij-inspanning.
Visserij-inspanning, of ’fishing effort’, is een maat voor hoeveel er gevist wordt. Deze hoeveelheid wordt door de EU gelimiteerd om zo de capaciteit van de vloot in evenwicht te brengen met de biologische grenzen van de visbestanden. Aangezien het inzetten van visserij-inspanning noodzakelijk is voor het uitoefenen van visserijactiviteiten, is het belangrijk dit zo efficiënt mogelijk te doen.
In de literatuur wordt vaak gesproken over catch per unit effort of CPUE, waarbij de hoeveelheid vis wordt uitgezet tegenover de visserij-inspanning. Er wordt ook gewerkt met de revenu per unit effort of RPUE (Accadia and Spagnolo, 2006), waarbij naar de besomming wordt gekeken tegenover de inspanning. Hierbij wordt steeds getracht deze verhouding te maximaliseren door het creëren van zoveel mogelijk aangelande vis en/of besomming met zo weinig mogelijk visserij-inspanning.
Berekening
In deze indicator zetten we de besomming uit ten opzichte van de visserij-inspanning (zeedagen en/of dagen op zee).