De indicator ‘visserij-inspanning’ gaat na hoeveel waarde er wordt gecreëerd per ingezette visserij-inspanning (vangstcapaciteit en -activiteit).
Visserij-inspanning, of ’fishing effort’, is een maat voor hoeveel er gevist wordt. Deze hoeveelheid wordt door de EU gelimiteerd om zo de capaciteit van de vloot in evenwicht te brengen met de biologische grenzen van de visbestanden. Aangezien het inzetten van visserij-inspanning noodzakelijk is voor het uitoefenen van visserijactiviteiten, is het belangrijk dit zo efficiënt mogelijk te doen.
In de literatuur wordt vaak gesproken over catch per unit effort of CPUE, waarbij de hoeveelheid vis wordt uitgezet tegenover de visserij-inspanning. Er wordt ook gewerkt met de revenu per unit effort of RPUE (Accadia and Spagnolo, 2006), waarbij naar de besomming wordt gekeken tegenover de inspanning. Hierbij wordt steeds getracht deze verhouding te maximaliseren door het creëren van zoveel mogelijk aangelande vis en/of besomming met zo weinig mogelijk visserij-inspanning.
Berekening
De indicator ‘visserij-inspanning’ is een variant op de RPUE: de besomming van de ondernomen visreis wordt uitgedrukt tegenover de ingezette visserij-inspanning tijdens die reis. De Europese Commissie definieert de visserij-inspanning als de vangstcapaciteit (bruto tonnage of kracht) vermenigvuldigd met de activiteit (aantal visdagen). VALDUVIS combineerde voor het bepalen van de visserijcapaciteit zowel de bruto tonnage als de kracht.
Meer info: